قدرت سگ (۲۰۲۱)
قدرت سگ (۲۰۲۱)

قدرت سگ (2021)

برنده شیر نقره‌ای بهترین کارگردان از جشنواره ونیز 2021، برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره سن سباستین 2021
کارگردان : جین کمپیئن
فیلم‌نامه‌نویس: جین کمپیئن بر اساس رمان «قدرت سگ» به قلم تامس سَوِج
بازیگران: بندیکت کامبربچ، کریستن دانست، جسی پلمنس، کودی اسمیت-مک‌فی، توماسین مک‌کنزی و...
سایر عوامل: آری وگنر (مدیر فیلم‌برداری)، پیتر سیبراس (تدوینگر)، جانی گرین‌وود (آهنگ‌ساز)
ژانر : درام، عاشقانه، وسترن
محصول : انگلیس، استرالیا، ایالات متحده، کانادا، نیو زیلند
زبان : انگلیسی
مدت زمان : 126 دقیقه
خلاصه داستان :

فیل بربنک گله‌دار چنان جذبه‌ای دارد که همه اطرافیانش را در ترس و سکوت فرو می‌برد. وقتی برادر او همسر تازه‌اش و پسر وی را به خانه می‌آورد، فیل آن‌ها را آزار می‌دهد تا این‌که خودش را در معرض عشق می‌یابد.

  نوشته‌های منتقدان سحر عصرآزاد: «قدرت سگ» در نگاه اول می‌تواند جولان در دنیای غرب وحشی با دستمایه یک درام وسترن برای احیای این ژانر باشد؛ اما آن‌چه زیر پوست فیلم جریان دارد کلیشه‌زدایی از قهرمان وسترن با رویکردی حسی، درونی و نامتعارف است. جین کمپیئن همچون نقاط درخشان کارنامه‌اش که در رأس آن‌ها «پیانو» قرار می‌گیرد، در این فیلم هم با خوانشی غیرکلیشه‌ای، نقبی ظریف و روانکاوانه به لایه‌های درونی انسان می‌زند و با جسارت، مقطع زمانی و جغرافیا و اتمسفری را انتخاب می‌کند که برای مخاطب آشنا و همراه با پیش‌زمینه است... مطالعه نقد کامل   ساسان گلفر: شاید جین کمپیئن موقع ساختن این فیلم ناخودآگاه به یکی از وسترن‌های کلاسیک هالیوود مردسالار کنایه زده یا شاید این کنایه را آگاهانه به کار برده است اما طبق روال معمول، اثرش آن قدر در لفافه پیچیده که کم‌تر کسی متوجه آن شده است؛ اما «قدرت سگ» لااقل در یکی از سکانس‌ها از لحاظ موقعیت بازیگران و میزانسن (گرچه کاملاً در تضاد با لحن شوخ‌وشنگ آن) شباهت به «مردی که لیبرتی والانس را کشت» (جان فورد، ۱۹۶۲) دارد: سکانسی که لیبرتی والانس (لی ماروین)، رنسام استادارد (جیمز استوارت) تحصیل‌کرده را که از بد روزگار جامه گارسن رستوران را بر تن کرده است، تمسخر و تحقیر می‌کند و تام دانیفن (جان وین) جلوی او درمی‌آید. مشکل این است که در این عصر دیگر تام دانیفن در دسترس نیست؛ مرد خوبی که آن سوی میز نشسته آن قدر گیج است که اصلاً نمی‌داند دور و بر او چه می‌گذرد و چه گفته می‌شود و زن پشت پرده هم کاری مستقیم از دستش برنمی‌آید، پس روح زنانه‌ی درون مرد است که باید از خودش و از تمدن دفاع کند و این نکته به پایان‌بندی «قدرت سگ» معنایی دوچندان می‌بخشد... مطالعه نقد کامل   خشایار سنجری: ژانر وسترن اغلب عرصه یک نزاع نفس‌گیر و فرسایشی بوده است؛ جدال دامداران با کشاورزان، جنگ سرخ‌پوستان و مهاجران، پیکار قانون‌شکنان و جامعه و… تمام این نبردها، جلوه‌ای بیرونی دارند و این تفنگ است که در این میانه حرف آخر را می‌زند. «قدرت سگ»/ The Power of the Dog نیز میدان جنگ است؛ اما نبردی که در دل فیل جریان دارد. جوش‌وخروش فیل نشات‌گرفته از یک تناقض است. تضاد بین پوسته بیرونی و غریزه‌های درونی او... مطالعه نقد کامل   شهرزاد امیرشاه‌کرمی: «قدرت سگ» به عنوان یک اثر مدرن، بر خلاف آثار وسترن کلاسیک از قهرمان و ضدقهرمان سخن نمی‌گوید؛ بلکه شخصیت‌هایی را ترسیم می‌کند که با قوت و ضعف خود دست به تصمیم، کنش و انتخاب می‌زنند و این تماشاگر است که می‌تواند داستان را از زاویه دید یک شخصیت به عنوان شخصیت اصلی دنبال کند. (شماره ۱۰ نشریه «فیلم‌کاو»، آبان ۱۴۰۰)   رضا زمانی: «قدرت سگ» با توجه به گریز از نحوه روایت‌گری کلاسیک سینمای وسترن و همچنین اجتناب از شخصیت‌پردازی سینمای بازاری روز جهان، تمرکز خود را بر ساختن درست انگیزه‌های درونی شخصیت‌ها قرار داده است و قدم‌به‌قدم و با صبر و حوصله اطلاعات مورد نیاز را در سراسر داستان پخش می‌کند تا برسد به پایان دور از انتظارش و آن را درست بسازد... مطالعه…

امتیازهای منتقدان

سحر عصرآزاد
ساسان گلفر
خشایار سنجری
شهرزاد امیرشاه‌کرمی
رضا زمانی

میانگین

۸۰ bigtheme

 

نوشته‌های منتقدان

سحر عصرآزاد: «قدرت سگ» در نگاه اول می‌تواند جولان در دنیای غرب وحشی با دستمایه یک درام وسترن برای احیای این ژانر باشد؛ اما آن‌چه زیر پوست فیلم جریان دارد کلیشه‌زدایی از قهرمان وسترن با رویکردی حسی، درونی و نامتعارف است. جین کمپیئن همچون نقاط درخشان کارنامه‌اش که در رأس آن‌ها «پیانو» قرار می‌گیرد، در این فیلم هم با خوانشی غیرکلیشه‌ای، نقبی ظریف و روانکاوانه به لایه‌های درونی انسان می‌زند و با جسارت، مقطع زمانی و جغرافیا و اتمسفری را انتخاب می‌کند که برای مخاطب آشنا و همراه با پیش‌زمینه است… مطالعه نقد کامل

 

ساسان گلفر: شاید جین کمپیئن موقع ساختن این فیلم ناخودآگاه به یکی از وسترن‌های کلاسیک هالیوود مردسالار کنایه زده یا شاید این کنایه را آگاهانه به کار برده است اما طبق روال معمول، اثرش آن قدر در لفافه پیچیده که کم‌تر کسی متوجه آن شده است؛ اما «قدرت سگ» لااقل در یکی از سکانس‌ها از لحاظ موقعیت بازیگران و میزانسن (گرچه کاملاً در تضاد با لحن شوخ‌وشنگ آن) شباهت به «مردی که لیبرتی والانس را کشت» (جان فورد، ۱۹۶۲) دارد: سکانسی که لیبرتی والانس (لی ماروین)، رنسام استادارد (جیمز استوارت) تحصیل‌کرده را که از بد روزگار جامه گارسن رستوران را بر تن کرده است، تمسخر و تحقیر می‌کند و تام دانیفن (جان وین) جلوی او درمی‌آید. مشکل این است که در این عصر دیگر تام دانیفن در دسترس نیست؛ مرد خوبی که آن سوی میز نشسته آن قدر گیج است که اصلاً نمی‌داند دور و بر او چه می‌گذرد و چه گفته می‌شود و زن پشت پرده هم کاری مستقیم از دستش برنمی‌آید، پس روح زنانه‌ی درون مرد است که باید از خودش و از تمدن دفاع کند و این نکته به پایان‌بندی «قدرت سگ» معنایی دوچندان می‌بخشد… مطالعه نقد کامل

 

خشایار سنجری: ژانر وسترن اغلب عرصه یک نزاع نفس‌گیر و فرسایشی بوده است؛ جدال دامداران با کشاورزان، جنگ سرخ‌پوستان و مهاجران، پیکار قانون‌شکنان و جامعه و… تمام این نبردها، جلوه‌ای بیرونی دارند و این تفنگ است که در این میانه حرف آخر را می‌زند. «قدرت سگ»/ The Power of the Dog نیز میدان جنگ است؛ اما نبردی که در دل فیل جریان دارد. جوش‌وخروش فیل نشات‌گرفته از یک تناقض است. تضاد بین پوسته بیرونی و غریزه‌های درونی او… مطالعه نقد کامل

 

شهرزاد امیرشاه‌کرمی: «قدرت سگ» به عنوان یک اثر مدرن، بر خلاف آثار وسترن کلاسیک از قهرمان و ضدقهرمان سخن نمی‌گوید؛ بلکه شخصیت‌هایی را ترسیم می‌کند که با قوت و ضعف خود دست به تصمیم، کنش و انتخاب می‌زنند و این تماشاگر است که می‌تواند داستان را از زاویه دید یک شخصیت به عنوان شخصیت اصلی دنبال کند. (شماره ۱۰ نشریه «فیلم‌کاو»، آبان ۱۴۰۰)

 

رضا زمانی: «قدرت سگ» با توجه به گریز از نحوه روایت‌گری کلاسیک سینمای وسترن و همچنین اجتناب از شخصیت‌پردازی سینمای بازاری روز جهان، تمرکز خود را بر ساختن درست انگیزه‌های درونی شخصیت‌ها قرار داده است و قدم‌به‌قدم و با صبر و حوصله اطلاعات مورد نیاز را در سراسر داستان پخش می‌کند تا برسد به پایان دور از انتظارش و آن را درست بسازد… مطالعه نقد کامل

نظرات خوانندگان۰
منتقدان فارسی‌زبان
شب
روز