زنی شصت‌وچندساله پس از این‌که همه چیزش را به دلیل وقوع رکود بزرگ مالی امریکا در سال‌های 2007 تا 2009 از دست می‌دهد، سفری به غرب امریکا را در پیش می‌گیرد و مثل یک خانه‌به‌دوش امروزی در یک ون زندگی می‌کند.
امتیازهای منتقدان
علی موسوی
سید رضا صائمی
خشایار سنجری
شادی حاجی‌مشهدی
صوفیا نصرالهی
شهرزاد امیرشاه‌کرمی
میانگین
نوشته‌های منتقدان
علی موسوی: شرح حال شخصیت فرن (فرانسیس مک‌دورمند) ممکن است ما را به یاد فیلم‌های کن لوچ بیندازد ولی به نظرم نزدیک‌ترین فیلم به «سرزمین خانه‌به‌دوشان»/ Nomadland «پاریس تگزاس» است… مطالعه نقد کامل
سید رضا صائمی: «سرزمین خانه‌به‌دوشان» قصه جهان آشوب‌زده معاصر را به تصویر می‌کشد که باید فراتر از جغرافیا و تاریخ قصه به آن نگریست. قصه، قصه سرگشتگی انسان امروز است و تقلای او برای یافتن راهی به رهایی و رستگاری… مطالعه نقد کامل
خشایار سنجری: ژا کلیشه زنان مستقل مدرن در برابر مردان سنت‌گرای زورگو را نیز پس می‌زند. دغدغه فرن اساساً چیزی فراتر از حقوق زنان، فمینیست یا تبعیض‌های اقتصادی و اجتماعی است. او همسر و به تبع آن، زیستگاهش را از دست داده و حالا خود را با هر کاشانه آباد و خوش‌آب‌ورنگی، در تضاد و کشمکش می‌بیند… مطالعه نقد کامل
شادی حاجی‌مشهدی: مواجهه با چالش‌های روزمره زندگی فرن و تلاش او برای بقا، کشف‌وشهود تازه‌ای از زندگی در غربِ بی‌رحم را به تصویر می‌کشد… مطالعه نقد کامل
صوفیا نصرالهی: «سرزمین خانه‌به‌دوشان» به لحاظ کارگردانی و فضاسازی و موسیقی و بازی‌های بازیگران اثر قابل‌توجهی است؛ و در یک کلیت جزو فیلم‌های خوب سال است اما بی‌نقص نیست و به هیچ عنوان به مرحله یک شاهکار نزدیک هم نمی‌شود… مطالعه نقد کامل
شهرزاد امیرشاه‌کرمی: فیلم در کلیت خود اثر چندان قابل توجهی نیست و نمی‌تواند به عنوان یک فیلم جاده‌ای در این ژانر بدرخشد، اما بازی فرانسیس مک‌دورمند از معدود نکات قابل‌توجه فیلم است… مطالعه نقد کامل