خلاصه داستان :
قنات یا کاریز در هزاره اول قبل از میلاد مسیح در مناطق خشک ایران توسط ایرانیان اختراع و گسترش یافت. این فناوری به شکل یک کانل زیرزمینی، آب شیرین را پس از مسیری چندکیلومتری از کوه‌پایه به دشت می‌رساند و به کشاورزان و مردم ساکن این مناطق امکان می‌دهد تا در دوره‌های طولانی خشکسالی به حیات خود ادامه دهند.
امتیازهای منتقدان
خشایار سنجری
میانگین
نوشته‌های منتقدان
خشایار سنجری: «کاریز، قصه آب» ساخته مستندسازی است که پیش از این، «رگ‌های آبی زمین» را با محوریت قنات‌های ثبت‌جهانی یونسکو در استان‌های یزد و اصفهان ساخته بود. هادی آفریده، سبک «رگ‌های آبی زمین» را در «کاریز، قصه آب» به کار نبرده و در این مستند تا حدی بر غنای تصاویر و هارمونی آن با موسیقی تأکید داشته است؛ که از این بابت در کل مدت زمان این فیلم بدون دیالوگ، کمبودی حس نمی‌شود. گویی قدرت تصویر از هر کلامی براتر و نافذتر است… مطالعه نقد کامل