محمد جعفری

محمد جعفری

متولد سوم تیرماه ۱۳۴۲ در شهر تهران

فارغ‌التحصیل کارگردانی سینما از دانشکده هنرهای دراماتیک تهران

آغاز فعالیت‌های مطبوعاتی از سال ۱۳۶۵ به عنوان منتقد با مجله فیلم

عضو «انجمن صنفی-کارگری منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی استان تهران» از ۱۳۸۲ تا امروز

همکاری با نشریه‌های متعددی شامل مجله‌های فیلم، دنیای تصویر و…

عضو دومین دوره هیات مدیره انجمن مستندسازان سینمای ایران

عضو کانون کارگردانان سینمای ایران

عضو انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند

موسس و دبیر جشنواره فیلم مستند فروغ

مدرس دانشگاه

نویسنده و گردآورنده کتاب‌های سینمایی ۱۲ شاهکار ماندگار سینمای فرانسه، ۱۱ شاهکار ماندگار سینمای ایتالیا، ۱۱ شاهکار ماندگار سینمای اروپای شرقی و ۱۳ شاهکار ماندگار سینمای آمریکای لاتین

کارگردان فیلم‌های:

نمره انضباط صفر (۱۹۹۲؛ برنده جایزه کتاب برنز از بیست‌ویکمین جشنواره فیلم رشد؛ نمایش در بخش مسابقه جشنواره فیلم‌های کودکان اصفهان)

آسمان رستم‌آباد ابری است (۱۹۹۴؛ نمایش در بخش پانورامای پنجاه‌وپنجمین جشنواره فیلم کن جونیور ۲۰۰۲؛ بخش مسابقه دوازدهمین جشنواره فیلم مارسی ۲۰۰۱؛ بخش مسابقه نهمین جشنواره فیلم ویلا دوکنده پرتغال ۲۰۰۱؛ بخش مسابقه جشنواره فیلم‌میکر ایتالیا ۲۰۰۱؛ بخش مسابقه نوزدهمین جشنواره فیلم اکس‌ان‌پرووانس فرانسه ۲۰۰۱؛ بخش پانورامای جشنواره فیلم مدیاوید مجارستان ۲۰۰۲؛ بخش مسابقه اولین جشنواره فیلم لیسبون پرتغال ۲۰۰۲؛ بخش مسابقه هشتمین جشنواره مد فیلم ایتالیا ۲۰۰۲؛ جشنواره رن فرانسه ۲۰۰۳)

آمون (۱۹۹۶؛ برنده جایزه بهترین فیلم کوتاه و بهترین فیلم‌نامه از هشتمین جشنواره فیلم روستا)

به خودت اعتماد کن (۱۹۹۸؛ برنده جایزه کتاب سیمین بیست‌وچهارمین جشنواره فیلم رشد)

یک سرود کودکانه (۲۰۰۰؛ برنده جایزه بهترین فیلم آموزشی نخستین جشنواره فیلم خورشید)

کریستین (۲۰۰۱؛ برنده جایزه بهترین فیلم مستند سومین جشن خانه سینمای ایران؛ نمایش در یازدهمین جشنواره فیلم مارسی ۲۰۰۰؛ بخش فوکوس ایران دوازدهمین جشنواره فیلم ایدفا ۲۰۰۰؛ سومین جشنواره فیلم سالونیکا یونان ۲۰۰۱؛ بیست‌وچهارمین جشنواره فیلم گوتنبورگ ۲۰۰۱؛ جشنواره فیلم‌های ایرانی در دانشگاه UCLA آمریکا ۲۰۰۰؛ جشنواره آرشیو فیلم پاسیفیک برکلی آمریکا ۲۰۰۰؛ کتابخانه آپسالا سوئد ۲۰۰۱؛ بخش داک یارد (حیاط مستند) جشنواره فیلم کلکته ۲۰۰۲؛ بخش مسابقه شانزدهمین جشنواره فیلم‌های کوتاه سینمای جوان ۱۳۷۹؛ بخش مسابقه دومین جشنواره فیلم مستند کیش ۱۳۷۹؛ بخش آزاد سومین هفته فیلم فروغ ۱۳۸۳؛ پنجمین جشنواره انجمن مطالعات ایرانی واشنگتن ۲۰۰۴)

لاله و لادن (۲۰۰۰؛ نمایش در بخش تصاویر سال ۲۰۰۰؛ دومین جشنواره فیلم سالونیکا یونان ۲۰۰۰؛ سیزدهمین جشنواره فیلم سنگاپور ۲۰۰۰؛ بخش افق‌های ایران دومین جشنواره سینمای مستقل عرب قطر ۲۰۰۱؛ بخش مسابقه جشنواره فیلم زول نوک مجارستان ۲۰۰۱؛ پنجمین جشنواره سینمای عرب آمریکا ۲۰۰۲؛ اولین جشنواره فیلم‌های ایرانی فرانکفورت ۲۰۰۴)

کارت سبز (۲۰۰۱؛ نمایش در بخش مسابقه جشنواره آماکس کولترا پرتغال ۲۰۰۱؛ بیست‌وپنجمین جشنواره فیلم گوتنبورگ ۲۰۰۲؛ جشنواره ایران‌شناسی واشنگتن دی‌سی ۲۰۰۲؛ بخش مسابقه Political Press شانزدهمین جشنواره فیلم فریبورگ سوییس ۲۰۰۲؛ بخش حوادث ویژه چهل‌ودومین جشنواره فیلم پوپولی ایتالیا ۲۰۰۱؛ جشنواره فیلم‌های ایرانی آپسالا سوئد ۲۰۰۲؛ سی‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم رتردام ۲۰۰۳)

صورت‌های رنگ‌پریده (۲۰۱۱؛ برنده جایزه بهترین فیلم مستند اجتماعی از سومین جشنواره فیلم شهر تهران)

روی موج سرما (۱۳۸۶؛ برنده جایزه بهترین فیلم کوتاه جشنواره فیلم دفاع مقدس)

ساحل پاسیفیک (کارگردانی مشترک، ۲۰۱۴؛ نمایش در بخش مسابقه مستندهای بلند بیست‌وششمین جشنواره فیلم تهران)

کارنامه بنیادکندی (کارگردانی مشترک، ۲۰۱۸؛ نمایش در بخش مسابقه مستندهای بلند سی‌وچهارمین جشنواره فیلم فجر؛ چهاردهمین جشنواره فیلم سینماحقیقت)

ژنرال‌های سیزده‌ساله (کارگردانی مشترک، ۲۰۲۲)

جهیزیه‌ای که آب برد (۱۴۰۳)


فیلم‌های محبوب ایرانی

۱۰ فیلم اول (بدون ترتیب):

زیر درختان زیتون (عباس کیارستمی، ۱۳۷۳)، گاو (داریوش مهرجویی، ۱۳۴۸)، طبیعت بی‌جان (سهراب شهیدثالث، ۱۳۵۴)، دونده (امیر نادری، ۱۳۶۳)، ناخدا خورشید (ناصر تقوایی، ۱۳۶۵)، شاید وقتی دیگر (بهرام بیضایی، ۱۳۶۶)، بودن یا نبودن (کیانوش عیاری، ۱۳۷۷)، دایره (جعفر پناهی، ۱۳۷۹)، باران (مجید مجیدی، ۱۳۷۹)، جدایی نادر از سیمین (اصغر فرهادی، ۱۳۸۹)

و این‌ها (بدون ترتیب):

خانه سیاه است (فروغ فرخ‌زاد، ۱۳۴۲)، پرده آخر (واروژ کریم‌مسیحی، ۱۳۶۹)، نرگس (رخشان بنی‌اعتماد، ۱۳۷۰)، گبه (محسن مخملباف، ۱۳۷۴)، درخت گلابی (داریوش مهرجویی، ۱۳۷۶)، شب یلدا (کیومرث پوراحمد، ۱۳۷۹)، دانه‌های ریز برف (علی‌رضا امینی، ۱۳۸۳)…

 

فیلم‌های محبوب جهانی

۱۰ فیلم اول (بدون ترتیب):

قاعده بازی (ژان رنوار، ۱۹۳۹)، دزدان دوچرخه (ویتوریو دسیکا، ۱۹۴۸)، ماجرای نیم‌روز (فرد زینه‌مان، ۱۹۵۲)، هفت سامورایی (آکیرا کوروساوا، ۱۹۵۴)، جاده (فدریکو فلینی، ۱۹۵۴)، مُهر هفتم (اینگمار برگمان، ۱۹۵۷)، ویریدیانا (لوییس بونوئل، ۱۹۶۱)، انجیل متی (پیئر پائولو پازولینی، ۱۹۶۴)، فارنهایت ۴۵۱ (فرانسوا تروفو، ۱۹۶۶)، موشِت (روبر برسون، ۱۹۶۷)

و این‌ها (بدون ترتیب):

زنده‌باد زاپاتا! (الیا کازان، ۱۹۵۲)، اسپارتاکوس (استنلی کوبریک، ۱۹۶۰)، سال گذشته در مارین‌باد (آلن رنه، ۱۹۶۱)، زوربای یونانی (مایکل کاکویانیس، ۱۹۶۴)، جولیا (فرد زینه‌مان، ۱۹۷۷)، ژو دو (ژانگ ییمو، ۱۹۹۰)، سه رنگ: آبی (کریشتف کیشلوفسکی، ۱۹۹۳)، گوست‌داگ: شیوه سامورایی (جیم جارموش، ۱۹۹۹)، بابل (آلخاندرو گونسالس اینیاریتو، ۲۰۰۶)…

 

سریال‌های محبوب ایرانی

دایی‌جان ناپلئون (ناصر تقوایی، ۱۳۵۵)، روزی روزگاری (امرالله احمدجو، ۱۳۷۱)، سلطان صاحبقران (علی حاتمی، ۱۳۵۴)، قصه‌های مجید (کیومرث پوراحمد، ۱۳۶۹-۱۳۷۰)


راه‌های ارتباطی با منتقد

آی‌دی تلگرام: Mehraban1158@

نظرات خوانندگان۰
منتقدان فارسی‌زبان
شب
روز