امیرعلی نصیری

امیرعلی نصیری

متولد ۱۶ فروردین ۱۳۶۰ در تهران

کارشناسی مهندسی نرم‌افزار کامپیوتر از دانشگاه آزاد اسلامی و کارشناسی ارشد مهندسی فناوری اطلاعات از دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی‌تکنیک تهران)

آغاز فعالیت‌های مطبوعاتی از سال ۱۳۸۲ به عنوان دبیر سرویس رایانه در ماهنامه «صنعت سینما» (با نگارش بیش از ۲۰۰ مقاله)

مدرس دانشگاه‌های جامع علمی‌کاربردی، آزاد اسلامی و پیام نور از ۱۳۸۵ تا امروز و عضویت هیأت‌علمی دانشگاه جامع علمی کاربردی از ۱۳۸۷

عضو «انجمن صنفی-کارگری منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی استان تهران» از ۱۳۸۸ تا امروز

همکاری با نشریه‌های مختلفی از جمله «پیلبان انیمیشن»، «عصر ارتباط»، «اعتماد»، «حرفه» (نشریه داخلی صداوسیما)، «کسب‌و‌کار»، «ابتکار»،‌ «مردم‌سالاری»، «فرهیختگان»، «آفرینش»، «شاپرک» و…

نویسنده پانزده کتاب که نه جلد به حوزه سینما مربوط است، از جمله «سینما و رایانه»، «کنکاشی در سینمای اصغر فرهادی» و…


فیلم‌های محبوب ایرانی

۱۰ فیلم برتر (بدون ترتیب):

روز واقعه (شهرام اسدی، ۱۳۷۳)، آژانس شیشه‌ای (ابراهیم حاتمی‌کیا، ۱۳۷۶)، شوکران (بهروز افخمی، ۱۳۷۷)، سگ‌کشی (بهرام بیضایی، ۱۳۷۹)، سنتوری (داریوش مهرجویی، ۱۳۸۵)، درباره الی… (اصغر فرهادی، ۱۳۸۷)، جدایی نادر از سیمین (اصغر فرهادی، ۱۳۸۹)، ماهی و گربه (شهرام مکری، ۱۳۹۲)، ایستاده در غبار (محمدحسین مهدویان، ۱۳۹۴)، ابد و یک روز (سعید روستایی، ۱۳۹۴)

و این‌ها (بدون ترتیب):

شطرنج باد (محمدرضا اصلانی، ۱۳۵۵)، گزارش (عباس کیارستمی، ۱۳۵۶)، مادر (علی حاتمی، ۱۳۶۸)، نفس عمیق (پرویز شهبازی، ۱۳۸۰)، شب‌های روشن (فرزاد مؤتمن، ۱۳۸۱)، خانه پدری (کیانوش عیاری، ۱۳۸۹)، فروشنده (اصغر فرهادی، ۱۳۹۴)، اسرافیل (آیدا پناهنده، ۱۳۹۵) و…

 

فیلم‌های محبوب جهانی

۱۰ فیلم برتر (بدون ترتیب):

سرگیجه (آلفرد هیچکاک، ۱۹۵۸)، هفت (دیوید فینچر، ۱۹۹۵)، بیمار انگلیسی (آنتونی مینگِلا، ۱۹۹۶)، نجات سرباز رایان (استیون اسپیلبرگ،‌ ۱۹۹۸)، ساعت‌ها (استیون دالری، ۲۰۰۲)، رود میستیک (کلینت ایستوود، ۲۰۰۳)، تصادف (پل هگیس، ۲۰۰۴)، رفتگان (مارتین اسکورسیزی، ۲۰۰۶)، مهلکه (کاترین بیگلو، ۲۰۰۸)، تلقین (کریستوفر نولان، ۲۰۱۰)

و این‌ها (بدون ترتیب):

بربادرفته (ویکتور فلمینگ، ۱۹۳۹)، همشهری کین (اورسن ولز، ۱۹۴۱)، پدرخوانده (فرانسیس فورد کوپولا، ۱۹۷۲)، سه رنگ: آبی، سفید و قرمز (کریشتف کیشلوفسکی، ۱۹۹۳-۱۹۹۴)، مظنونان همیشگی (برایان سینگر، ۱۹۹۵)، سه‌گانه «داستان اسباب‌بازی» (جان لستر، لی آنکریچ، ۱۹۹۵-۲۰۱۰)، تایتانیک (جیمز کامرون، ۱۹۹۷)، سه‌گانه «ماتریکس» (واچوفسکی‌ها، ۱۹۹۹-۲۰۰۳)، گلادیاتور (ریدلی اسکات، ۲۰۰۰)، شرک ۱ (اندرو آدامسن و ویکی جنسن، ۲۰۰۱)، دارودسته‌های نیویورک (مارتین اسکورسیزی، ۲۰۰۲)، ۲۱ گرم (آلخاندرو گونسالس اینیاریتو، ۲۰۰۳)، چهار ماه، سه هفته و دو روز (کریستیان مونجیو، ۲۰۰۷)، نُه (راب مارشال، ۲۰۰۹)، روزی روزگاری در آناتولی (نوری بیلگه جیلان، ۲۰۱۱)، جاذبه (آلفونسو کوارون، ۲۰۱۳)، لالالند (دیمین شزل، ۲۰۱۶)، دانکرک (کریستوفر نولان، ۲۰۱۷)…

 

سریال‌های محبوب ایرانی

سربداران (محمدعلی نجفی، ۱۳۶۲)، هزاردستان (علی حاتمی، ۱۳۶۷)، دایی‌جان ناپلئون (ناصر تقوایی، ۱۳۵۵)، روزگار قریب (کیانوش عیاری، ۱۳۸۶-۱۳۸۷)، شهرزاد (حسن فتحی، ۱۳۹۴-۱۳۹۷)، امام علی (داوود میرباقری، ۱۳۷۵)، مدرسه موش‌ها (مرضیه برومند، ۱۳۶۰-۱۳۶۳)، سلطان و شبان (داریوش فرهنگ، ۱۳۶۲-۱۳۶۳)، روزی روزگاری (امرالله احمدجو، ۱۳۷۱)…


راه‌های ارتباطی با منتقد

آی‌دی صفحه‌های تلگرام و اینستاگرام: cinema_theatre_TV

آی‌دی صفحه توییتر: cinema_theatre

نظرات خوانندگان۰
منتقدان فارسی‌زبان
شب
روز