تلاش‌های یک مأمور امنیتی زبده، پس از فرازوفرودهای بسیار، به دستگیری تروریستی به نام عبدالمالک ريگی منجر می‌شود.
امتیازهای منتقدان
مازیار معاونی
خشایار سنجری
سحر عصرآزاد
گلاره محمدی
صوفیا نصرالهی
آرش خوش‌خو
منوچهر دین‌پرست
میانگین
نوشته‌های منتقدان
مازیار معاونی: بازی امیر جدیدی، هم درست و به‌اندازه است و هم واجد ویژگی‌های منحصر به خود او؛ امتیازی شایان توجه برای بازیگر جوانی که بدون پیشینه تئاتر و صحنه، اگر دقت کافی را نداشته باشد خیلی زود به الگوبرداری از دیگر ستاره‌های کنونی و پیشین روی می‌آورد که خوش‌بختانه در مورد او اتفاق نیفتاده است تا پیش از درخشش فوق‌العاده‌اش در «قهرمان» (اصغر فرهادی) مقدمه‌ای برای ارائه قابلیت‌های تحسین‌آمیزش ارائه کرده باشد. در سوی مقابل، هم انتخاب ساعد سهیلی از سوی تیم سازنده، و هم نقش‌آفرینی این بازیگر باتجربه، یکی دیگر از نقاط قوت فیلم است… مطالعه نقد کامل
خشایار سنجری: سکانس‌های متعدد تعقیب‌وگریز و درگیری‌های مسلحانه – که خوب هم از کار درآمده‌اند – و ساختار متکی بر قهرمان جسور و ضدقهرمان شرور و… عناصر مهمی هستند که ملکان با استفاده از آن‌ها فیلمی متکی بر قواعد ژانر ساخته است. سینمای ایران سال‌هاست به دنبال ساخت فیلمی در ژانر اکشن با رعایت استانداردهای روز دنیاست ولی در رسیدن به این هدف چندان موفق نبوده است. با وجود این، در سال‌های اخیر چند تجربه متفاوت از جریان اصلی سینمای ایران در ساخت فیلم ژانر انجام شده است… مطالعه نقد کامل
سحر عصرآزاد: سعید ملکان پس از سال‌ها فعالیت در عرصه‌های مختلف فیلم‌سازی همچون چهره‌پردازی، تهیه‌کنندگی و… این بار با یک تریلر کارگردانی را تجربه کرده است. گونه‌ای که در سینمای ایران، سابقه روشن و قابل استناد و در عین حال قابل دفاعی ندارد. چه‌بسا تشخیص درست همین باشد که گونه‌های سینمایی که قرار است به عنوان تجربه‌های جدید در سینمای ایران مورد بازیابی قرار بگیرند برای طی مرحله آزمون و خطا ابتدا مطابق با قراردادهای ژانر و فیلم‌سازی در سینمای جهان حرکت کنند تا جایگاه اولیه خود را به دست آورند. این دقیقا همان کاری است که توکلی به عنوان همکار فیلم‌نامه‌نویس و ملکان به عنوان کارگردان در دستور کار خود قرار داده‌اند و مطابق با الگوی فیلم‌های هالیوودی یک فیلم سیاسی-جنایی جذاب را بر اساس یک ماجرای واقعی خلق کرده و پیش برده‌اند… مطالعه نقد کامل
گلاره محمدی: بیراه نیست اگر «روز صفر» ناخودآگاه با «شبی که ماه کامل شد» مقایسه شود. شخصیت محوری هر دو فیلم باعث این مقایسه می‌شود؛ در حالی که دو مقطع زمانی متفاوت از زندگی او در این دو فیلم به تصویر کشیده شده، و شکل روایت و زاویه دید متفاوت دو فیلم‌ساز، جهان‌هایی متفاوت را خلق کرده است که یکی باورپذیر است مثل «شبی که ماه کامل شد» و دیگری نمایشی! جالب این‌جاست که «روز صفر» با تاکید بر تحقیقات گسترده در مورد واقعه‌ای که روایت می‌کند، تلاش کرده از مستندات دور نشود در حالی که در این امر موفق نبوده و اطلاعات جدید و تازه‌ای را به مخاطب ارائه نمی‌کند… مطالعه نقد کامل
صوفیا نصراللهی: فیلم سعید ملکان شبیه یک فیلم اکشن هالیوودی از کار درآمده است که مامور امنیتی‌اش از ایتن هانت «ماموریت غیرممکن» تا جیسن بورن سری فیلم‌های «بورن» را در بر می‌گیرد. موقع دیدن «روز صفر» به‌تان سخت نمی‌گذرد. فیلم خوش‌ساختی است. تماشایی است و اگر فراموش کنید که این قرار است قصه دستگیری ریگی و یکی از مهم‌ترین عملیات‌های نیروی امنیتی ایران در سال‌های اخیر باشد، یک فیلم تعقیب‌وگریزی به سیاق فیلم‌های بدنه هالیوود از کار درآمده است؛ و اما مشکل دقیقا از این‌جا نشأت می‌گیرد که ما این داستان را می‌دانیم و طرف‌های درگیرش را می‌شناسیم. در نتیجه امیر جدیدی با هیبتی که دارد اصلا با تصور تماشاگر همخوانی ندارد. تیک گردنش خنده‌دار به نظر می‌رسد و دیالوگ‌هایش جوری است که انگار از یک سیاره دیگر آمده… مطالعه نقد کامل
آرش خوش‌خو: «روز صفر» در وهله اول نشان می‌دهد که «شبی که ماه کامل شد» و «ماجرای نیمروز» چه فیلم‌های خوبی بوده‌اند. داستان پرهیجان دستگیری عبدالمالک ریگی به فیلمی اکشن و پرحادثه بدل شده که بین آن و فیلم‌های نام‌برده نمی‌توان تناظری پیدا کرد. اگر قرار باشد برای «روز صفر» در سینمای ایران همزادی پیدا کنیم، تنها نمونه‌ای که یادم می‌آید «تاراج» ساخته مرحوم ایرج قادری است. کسی با ساخت فیلم حادثه‌ای مخالف نیست. کسی با خلق قهرمان برای توده‌های مردم از چشم سینما مخالفتی ندارد، کسی نمی‌تواند انکار کند که ثبت حوادث بزرگ تاریخ معاصر برای مردم ما چه‌قدر الزامی و تماشایی است؛ اما همه این‌ها به این معنا ختم نمی‌شود که فیلم‌ساز فیلم بدی بسازد. همه این‌ها دلیل نمی‌شود که کارگردان و عوامل سازنده، فیلم سطح پایینی در همان ژانر اکشن تولید کنند؛ دلیل نمی‌شود که به خاطر اهمیت سوژه، حرکات و سکنات این قهرمان را بپذیریم. نمی‌شود یک تریلر سیاسی بسازیم اما به جای مثلاً «سی دقیقه پس از نیمه‌شب» از «رمبو» الگو بگیریم… مطالعه نقد کامل
منوچهر دین‌پرست: «روز صفر» بر خلاف فیلم نرگس آبیار، چندان در پی معرفی ریگی نیست، بلکه می‌خواهد نحوه دستگیری او را به تصویر بکشد. پس در این فیلم، فرض بر این است که مخاطب ایرانی، ریگی را به‌خوبی می‌شناسد… در این راستا، فیلم توانسته فرایند دستگیری را در قالب فیلمی اکشن-جاسوسی برای مخاطب به نمایش بگذارد؛ اما در پایان باید این نکته را یادآور شد که سینمای ایران به‌شدت به فیلم‌های اکشن دارای ساختار ایرانی نیاز دارد؛ فیلم‌هایی که شعارزده نباشند و دیالوگ‌های خسته‌کننده نداشته باشند… مطالعه نقد کامل