برای ماه (2020)

  نوشته‌های منتقدان مرتضی اسماعیل‌دوست: «برای ماه» دعوتِ چشم به تماشای آزادیِ عاشق است و رهاشدن میان زمان‌ها و پیوند میان ذرات و رخدادهایی که از دیدگاه «نامکان‌مندی» مکانیک کوانتوم، از یک نقطه حیات می‌یابند و در این‌جا، تکثیرشان، تابش نور بر آینه خیال است که تصاویر را رویاگونِ دل عاشق می‌کند و محال است که چشم‌به‌راه ماه شب‌چراغ باشی و سرود سر ننهی به هزاران زبان مکاشفه. برای درک این اثر، باید مطابق با نظریه رمزواره‌ی «اومبرتو اکو» پیش رفت و به هزارتوی نگاهی رسید که فیلم در پی آن می‌رود، جایی که تصاویر، شناور در دریای گریز از خشکی روزمرگی است تا دریابد نقش نمایه‌هایی را که از گیسوان رویا بافته شد؛ و دریغا که وصال در بند نگاهی است تا چشمان معشوق را به رویای فردا پیوند بزند و «ماه» جراحِ شمع نیمه‌سوخته است و روح «برای ماه»، شرح حال این طبابت است... مطالعه نقد کامل   امیرعلی نصیری: یکی از زیباترین نماهای فیلم برای من، تصاویری از «گاو» (داریوش مهرجویی، ۱۳۴۸) است که زنده‌یاد عزت‌الله انتظامی در آن می‌گوید: «وقتی ماه دراومد، برای گاو آب می‌برم… هر وقت گاو من تشنه‌اش بشه، ماه هم درمی‌آد.» «برای ماه» به‌آرامی و در میان ایده‌هایی که مردم در طول اعصار از ماه بیرون کشیده‌اند، بیننده خود را به یک پیاده‌روی شبانه غافلگیر‌کننده در آسمان شب می‌برد؛ رویاهایی از جنس گریختن، بهشت، به‌دست آوردن و اشتیاق... مطالعه نقد کامل