بلانکو، مالک و رییس کارخانه ترازوسازی بلانکو است و همه چیز خوب به نظر می‌رسد. قرارست هیأتی از کارخانه نمونه بلانکو بازدید کند تا یکی از جوایز مهم صنعتی را به آن بدهد که البته پیش از آن ویترینی پر از جوایز مختلف در خانه رییس آن ردیف شده و حتی «اسکار صنعتی» را هم گرفته است؛ اما چند مسأله ناخوشایند پیش می‌آید که رییس باید آن‌ها را رفع‌ورجوع کند.
امتیازهای منتقدان
ساسان گلفر
آرش عنایتی
میانگین
نوشته‌های منتقدان
ساسان گلفر: مسأله عدالت مدام در شکل‌های گوناگون آشکار و پنهان در کمدی سیاه «رییس خوب» خودنمایی می‌کند. عدالت به شکل نمادین در مفهوم ترازویی که کارخانه می‌سازد و ترازویی که به عنوان نماد جلوی درِ ورودی کارخانه نصب کرده‌اند، ظاهر می‌شود؛ ترازویی که مدام تعادل آن به هم می‌خورد، پرنده‌ها در آن می‌نشینند، کسانی به فکر خرابکاری در آن می‌افتند و حتی یک نفر پیشنهاد می‌کند که از وزن گلوله تفنگ برای متعادل کردن دوباره آن استفاده کنند. بعد که این نماد وارد رسانه می‌شود و در پوستری از آن استفاده می‌شود، معنایی صریح‌تر پیدا می‌کند. عدالت در فیلم خیلی زود با قانون پیوند می‌خورد و مسأله قانون به شکل‌های مختلف مطرح می‌شود… مطالعه نقد کامل
آرش عنایتی: فیلم‌های کمدی، اغلب دلنشین هستند. آن‌چه شیرینی این فیلم را دوچندان می‌کند، بازی جذاب و گیرای خاویر باردم در نقش بلانکو است. باردم، با درک درستش از نقش، بار بازی‌اش را با میمیک چهره‌اش، بر دوش می‌کشد؛ چهره‌ای که هم‌زمان، احساسات متناقض را بروز می‌دهد. او که در یک نمای قوسی (Arc Shot) معرفی می‌شود دایره طنزِ و فریبکاری شخصیتش را بر گردی صورتش استوار می‌سازد. فیلم اما با وجود لحن سرخوشانه‌اش، نه از سرِ خوشی است و نه دستخوش خوش‌خیالی می‌شود. به‌ظرافت و در قالب طنازانه‌اش، نقدی است بر روابط انسانی اعم از پدیده امروزین شُوگر ددی (رابطه بلانکو و لیلیانا)، مهاجرت، جایگاه مهاجران و نحوه تعامل و به‌هم‌ریختن تعادل جامعه به سبب حضورشان (خالد و تاثیرش بر زندگی میرالس) و در نگاهی کلان‌تر، بیان فاجعه‌ای با نام مکتب سرمایه‌داری است… مطالعه نقد کامل