مائوریتسیو گوچی دانشجوی رشته حقوق است و پنجاه درصد سهام برند و خانه‌ی مُد گوچی را دارد که پدربزرگش، گوچیو گوچی بنیان‌گذارش بوده است. مائوریتسیو با پاتریتسیا آشنا می‌شود که دختر مالک یک بنگاه حمل‌ونقل و کامیون‌دار است؛ اما پدرش رودولفو (جرمی آیرونز) که بازیگر بوده و ذوق و سلیقه‌ای اشرافی دارد، خانواده دختر را در حد خود نمی‌داند و با ازدواج مخالفت می‌کند.
امتیازهای منتقدان
ساسان گلفر
میانگین
نوشته‌های منتقدان
ساسان گلفر: ساختار پنج‌پرده‌ای روایت «خاندان گوچی» که داستان پرفرازونشیب یک زندگی واقعی را روان و بدون وقفه پیش می‌برد، تمام مدت سرراست پیش می‌رود و از هرگونه جابه‌جایی زمانی پرهیز می‌کند. ریدلی اسکات کارگردان در پرداخت تصویری فیلم‌نامه بکی جانستن و روبرتو بِنتی‌وِنیا و با در نظر گرفتن فضای کلی فیلم که دنیای مد است و ذوق هنری و سلیقه بصری در آن اهمیت حیاتی دارد (مثلاً آثار نقاشی شاخص مانند تابلوی اصلی از گوستاو کلیمت را بر دیوار می‌بینیم) با کمک آرتور مکس طراح بصری پروژه و تیم طراحان صحنه و همچنین ژانتی ییتس طراح لباس زیر نظر او یکی از تماشایی‌ترین فضاسازی‌های سال گذشته را پدید آورده است که علاوه بر بازسازی دقیق یک دوران تاریخی که حدود نیم قرن از آن گذشته، بسیار چشم‌نواز از کار درآمده است. زمینه جذاب قاب‌های بسیار عریض فیلم با نسبت تصویر ۲:۳۹ به ۱ که نورپردازی بسیاری از صحنه‌های داخلی و خارجی آن‌ها تداعی‌کننده آثار مشهور نقاشان رئالیست و ناتورالیست اروپاست با همراهی موسیقی انتخابی (به تناسب حس‌وحال صحنه) از قطعه‌های مشهور اپرا (عمدتاً روسینی و وردی) و آثار شاخص موسیقی پاپ و دیسکو دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ تماشاگر را به یک ضیافت تصویری و صوتی تمام‌عیار دعوت می‌کند… مطالعه نقد کامل