بو ترسیده (2023)

  نوشته‌های منتقدان اردوان وزیری: ترانه مادر از آلبوم «دیوار» اثر پینک فلوید (۱۹۷۹) قصه پسری مضطرب و هراسان است که مادر کنترلگر او تمامی جنبه‌های زندگی‌اش را به‌شدت زیر نظر دارد و عملاً هیچ شخصیت و هویت مستقلی برای او قائل نیست. پسر، خسته و دلزده از این نظارت دائمی و بی‌وقفه، اعتمادبه‌نفس خود را از دست می‌دهد و به موجودی جدا و منزوی از محیط اطراف خود بدل می‌شود. او قادر نیست همچون یک فرد عادی زندگی کند، چون مهارت‌های لازم برای این کار را به‌درستی فرا نگرفته و به همین دلیل برای انجام هر کاری همواره چشم به مادرش دارد و منتظر تأیید اوست... علاقه استر به خلق موقعیت‌های به‌شدت هراس‌آور از دل مناسبات به‌ظاهر عادی و روزمره با مرکزیت خانواده و روابط خانوادگی، که لزوماً معطوف به رابطه عادی و سنتی اعضای خانواده با هم نیست، تبدیل به مُهر و امضای منحصربه‌فرد او در سه فیلم بلند داستانی‌اش شده که از سال ۲۰۱۸ به این طرف ساخته است... مطالعه نقد کامل   علی احسانی: آری استر در زمانی حدود سه ساعت، فضایی سوررئالیستی و مالیخویایی را ترسیم می‌کند که بخشی از رویاها و کابوس‌های قهرمان لایتچسبک، غیرقابل هضم و منزجرکننده فیلم است که بی‌شک فقط زمان اثر را مانند روان‌پزشک عظیم‌الجثه داستان فربه کرده است. تنه فیلم - که بو به جنگل پناه می‌برد - بیش از حد طولانی و کشدار شده و به‌راحتی حدود سی دقیقه آن قابل حذف است، هرچند که بخش انیمیشن و فانتزی رخدادهای جنگل به‌شدت جذاب و به‌قاعده درآمده است. در پایان سخن نمی‌توان از کنار حضور تاثیرگذار و درخشان واکین فینیکس در نقش بو عبور کرد؛ بی‌شک بخش مهمی از بار فیلم را این هنرپیشه توانا به دوش می‌کشد و بدون حضور او این اثر سوررئالیستی به قایق مرگ نمی‌رسید... مطالعه نقد کامل   پرویز جاهد: آری استر یکی دیگر از آدم‌های دیوانه و سادیست سینماست؛ کسی در مایه‌های لارس فون تریه، دیوید لینچ و ام. نایت شیامالان و شاید هم لوییس بونوئل که علاقه‌مند جهان سوررئال و تصویر کردن پدیده‌های متافیزیکی یا پدیده‌های مرموز و غیرقابل فهم در جهان انسانی است. شخصیت‌های او از طرف نیروهای مرموز و شیطانی تهدید می‌شوند یا در وضعیت‌های شوم و ترسناک گیر می‌کنند و توانایی مقابله با آن‌ها را ندارند و در نهایت از پا درمی‌آیند. «بو ترسیده» فیلم جدید آری استر، تراژیکمدی است و از نظر ژانر و لحن، تفاوت زیادی با دو فیلم قبلی او دارد اما همچنان حاوی عناصر سوررئال، ترسناک، مرموز و غیرقابل فهم است. ساختار روایی فیلم اپیزودیک است که از زاویه دید شخصیتی پارانوییک و شیزوفرنیک به نام بو روایت می‌شود. روایت افسارگسیخته و اغراق‌آمیز استر در بسیاری از لحظه‌ها، بی‌معنی به نظر می‌رسد اما اگر خوب دقت کنیم می‌‌توانیم خط روایی مرتبط با پیرنگ را در آن پیدا کنیم و به کمک نشانه‌هایی که فیلم‌ساز در فیلم جاگذاری کرده است، به تفسیر و درک درستی از فیلم برسیم... مطالعه نقد کامل