گیسلو (۱۴۰۰)
گیسلو (۱۴۰۰)

گیسلو (1400)

کارگردان : محمدصادق اسماعیلی
فیلم‌نامه‌نویس: محمدصادق اسماعیلی
بازیگران: زهرا طبری، آرمین و امین و...
سایر عوامل: زانیار لطفی (مدیر فیلم‌برداری)، امیر ادیب‌پرور (تدوینگر)، افشین عزیزی (آهنگ‌ساز)
ژانر : مستند
محصول : ایران
زبان : فارسی
مدت زمان : 59 دقیقه
خلاصه داستان :

زهرا می‌خواهد همسر افغانی‌اش، جان‌محمد را پیدا کند - که پنج سال پیش او و بچه‌هایش را رها کرده - تا بتواند از دادگاه حکم طلاق خود را قطعی و برای دو پسرش شناسنامه بگیرد؛ اما او در این مسیر هیچ خبری از همسرش ندارد.

  نوشته‌های منتقدان سحر عصرآزاد: محمدصادق اسماعیلی که با مستند «آدور» به جداافتادگی یک پسربچه نوجوان کرمانی از مادر و بحران هویت او پرداخته بود، این بار نیز به یکی از معضلات و مشکلات زادگاهش، شهر کرمان می‌پردازد که مهاجران غیرقانونی است. «گیسلو» که در زبان کرمانی به معنی گل‌مژه است، استعاره خار در چشم را به موقعیت سوژه محوری خود تعمیم می‌دهد... مطالعه نقد کامل   رضا حسینی: به حرفه‌ی زهرا اشاره شد. فیلم‌ساز در طول فیلم چند بار روی دست و صورت شستن او تأکید می‌کند تا زمینه را برای رسیدن به پایان شاعرانه و البته دردآور مورد نظرش آماده کند: در پایان‌بندی تصویر شوهر را در حال خواندن ترانه‌ای روی گوشی تلفن همراه می‌بینیم که اتفاقاً شعری بامعنا را می‌خواند که در بخشی از آن می‌شنویم: «صیادم می‌گردم!». سپس زن را دوباره در کارگاه می‌بینیم و این بار صورت سیاه‌شده‌ی او در قابی بسته‌تر از قبل به نمایش گذاشته می‌شود تا فیلم‌ساز به زبان سینما بگوید که در این جامعه سنتی - هرچند که زهرا در واقعیت قربانی است و ما در این مورد شکی نداریم - روسیاهی برای زن است... مطالعه نقد کامل

امتیازهای منتقدان

سحر عصرآزاد
رضا حسینی

میانگین

۷۵ bigtheme

 

نوشته‌های منتقدان

سحر عصرآزاد: محمدصادق اسماعیلی که با مستند «آدور» به جداافتادگی یک پسربچه نوجوان کرمانی از مادر و بحران هویت او پرداخته بود، این بار نیز به یکی از معضلات و مشکلات زادگاهش، شهر کرمان می‌پردازد که مهاجران غیرقانونی است. «گیسلو» که در زبان کرمانی به معنی گل‌مژه است، استعاره خار در چشم را به موقعیت سوژه محوری خود تعمیم می‌دهد… مطالعه نقد کامل

 

رضا حسینی: به حرفه‌ی زهرا اشاره شد. فیلم‌ساز در طول فیلم چند بار روی دست و صورت شستن او تأکید می‌کند تا زمینه را برای رسیدن به پایان شاعرانه و البته دردآور مورد نظرش آماده کند: در پایان‌بندی تصویر شوهر را در حال خواندن ترانه‌ای روی گوشی تلفن همراه می‌بینیم که اتفاقاً شعری بامعنا را می‌خواند که در بخشی از آن می‌شنویم: «صیادم می‌گردم!». سپس زن را دوباره در کارگاه می‌بینیم و این بار صورت سیاه‌شده‌ی او در قابی بسته‌تر از قبل به نمایش گذاشته می‌شود تا فیلم‌ساز به زبان سینما بگوید که در این جامعه سنتی – هرچند که زهرا در واقعیت قربانی است و ما در این مورد شکی نداریم – روسیاهی برای زن است… مطالعه نقد کامل

نظرات خوانندگان۰
منتقدان فارسی‌زبان
شب
روز