آنت (۲۰۲۱)
آنت (۲۰۲۱)

آنت (2021)

برنده جوایز بهترین کارگردان و بهترین آهنگ‌ساز (ران و راسل میل) از جشنواره کن 2021
کارگردان : لئوس کاراکس
فیلم‌نامه‌نویس: راسل مِیل، ران میل، لئوس کاراکس
بازیگران: آدام درایور، ماریون کوتیار، سایمن هلبرگ، راسل مِیل، ران میل، لئوس کاراکس، ناستیا کاراکس و...
سایر عوامل: کارولین شامپوتیه (مدیر فیلم‌برداری)، نِلی کوتیئر (تدوینگر)، ران و راسل میل (آهنگ‌سازان)
ژانر : موزیکال، عاشقانه، درام
محصول : فرانسه، بلژیک، آلمان، ایالات متحده، ژاپن، مکزیک، سوییس
زبان : انگلیسی
مدت زمان : 141 دقیقه
خلاصه داستان :

یک استندآپ کمدین و همسرش که خواننده اپرا است، صاحب دختری می‌شوند که استعداد شگفت‌انگیزی دارد.

  نوشته‌های منتقدان رضا حسینی: «آنت»/ Annette ضیافتی از ایده‌های بصری یک ذهن زیبای مؤلف است که این روزها در ظاهر کمیاب‌تر شده ولی در واقعیت همانی است که کاراکس به آن اشاره دارد: این‌که تصویر اصیل در دریایی از تصاویر خوش‌رنگ‌ولعاب و پرزرق‌وبرق گم می‌شوند چون برای عموم تماشاگران - که سلطه‌پذیرند - جذابیتی ندارند... مطالعه نقد کامل     علی موسوی: اگر با نام لئوس کاراکس آشنا هستید و فیلمی از او دیده‌اید، برای مثال «هولی موتورز»، وقتی به دیدن یک فیلم موزیکال از او می‌روید می‌دانید که نباید انتظار موزیکال‌های مردم‌پسندی مانند «بانوی زیبای من»، «داستان وست‌ساید» یا حتی «لا‌لا ‌لند» را داشته باشید. فیلم‌های کاراکس تمام معیارهای تثبیت‌شدۀ هر ژانری را به چالش می‌کشند... مطالعه نقد کامل   رضا زمانی: تقابل دیگری در جریان فیلم وجود دارد که حسابی در دل درام خوش می‌نشیند: تقابل میان فرهنگ و زندگی اروپایی و زیستی که خاستگاه آن کشور آمریکا است. اپرا به عنوان نوعی از هنر والا، داستانش در تراژدی و مرگ می‌گذرد اما به آدمی درکی ناب و یکه از مفهوم زندگی می‌بخشد. در مقابل کمدی زنده - آن هم از نوع تندوتیزش که با خنده هم همراه است - از دید آن روشنفکران اروپایی علاقه‌مند به اپرا چندان جدی گرفته نمی‌شود؛ حتی همان رسانه‌ای که تلاش دارد میان این دو آشتی عمیقی ایجاد کند، زن و مرد نماینده‌ این دو فرهنگ مختلف از دو قاره متفاوت را «زیبا و حرام‌زاده» خطاب می‌کند... مطالعه نقد کامل  

امتیازهای منتقدان

رضا حسینی
علی موسوی
رضا زمانی

میانگین

۷۷ bigtheme

 

نوشته‌های منتقدان

رضا حسینی: «آنت»/ Annette ضیافتی از ایده‌های بصری یک ذهن زیبای مؤلف است که این روزها در ظاهر کمیاب‌تر شده ولی در واقعیت همانی است که کاراکس به آن اشاره دارد: این‌که تصویر اصیل در دریایی از تصاویر خوش‌رنگ‌ولعاب و پرزرق‌وبرق گم می‌شوند چون برای عموم تماشاگران – که سلطه‌پذیرند – جذابیتی ندارند… مطالعه نقد کامل  

 

علی موسوی: اگر با نام لئوس کاراکس آشنا هستید و فیلمی از او دیده‌اید، برای مثال «هولی موتورز»، وقتی به دیدن یک فیلم موزیکال از او می‌روید می‌دانید که نباید انتظار موزیکال‌های مردم‌پسندی مانند «بانوی زیبای من»، «داستان وست‌ساید» یا حتی «لا‌لا ‌لند» را داشته باشید. فیلم‌های کاراکس تمام معیارهای تثبیت‌شدۀ هر ژانری را به چالش می‌کشند… مطالعه نقد کامل

 

رضا زمانی: تقابل دیگری در جریان فیلم وجود دارد که حسابی در دل درام خوش می‌نشیند: تقابل میان فرهنگ و زندگی اروپایی و زیستی که خاستگاه آن کشور آمریکا است. اپرا به عنوان نوعی از هنر والا، داستانش در تراژدی و مرگ می‌گذرد اما به آدمی درکی ناب و یکه از مفهوم زندگی می‌بخشد. در مقابل کمدی زنده – آن هم از نوع تندوتیزش که با خنده هم همراه است – از دید آن روشنفکران اروپایی علاقه‌مند به اپرا چندان جدی گرفته نمی‌شود؛ حتی همان رسانه‌ای که تلاش دارد میان این دو آشتی عمیقی ایجاد کند، زن و مرد نماینده‌ این دو فرهنگ مختلف از دو قاره متفاوت را «زیبا و حرام‌زاده» خطاب می‌کند… مطالعه نقد کامل  

نظرات خوانندگان۰
منتقدان فارسی‌زبان
شب
روز