برشی از زندگی زوجی که به جای عشق و علاقه، سادیسم و مازوخیسم پیش‌برنده روابط‌شان است؛ نه قادر به ساختن هستند نه حتی جدا شدن. هیچ کدام‌شان نسبت به دیگری برتری ندارد و انگار یکدیگر را نمی‌بینند و صرفا هم‌زیستی دارند. شاید مسأله اصلی همین است: ندیدن.
امتیازهای منتقدان
رضا حسینی
میانگین
نوشته‌های منتقدان
رضا حسینی: ساختار دایره‌ای فیلم – که از نظر مضمونی با مرگ شروع و تمام می‌شود و از نظر زمانی، گذشته و حال و آینده را در بر می‌گیرد – از همان عنوان‌بندی ابتدایی خودش را به نمایش می‌گذارد. به صورت بازی هوشمندانه‌ای که با معادل انگلیسی «آداپت»/ ADAPT صورت گرفته است: دو حرف A پدیدار می‌شوند که با فاصله از هم در دایره‌ای می‌چرخند، دو حرف آخر هم ظاهر می‌شوند و دست‌آخر، D که پنهان بود، پدیدار می‌شود تا از همین ابتدا به همان «در»هایی اشاره کند که هر بار یکی از دو شخصیت (A) از آن خارج می‌شود و دیگری به آن وارد؛ و یادآور همان مَثَل قدیمی هم باشد که دو پادشاه در یک اقلیم نگنجند… مطالعه نقد کامل